"Bazen huzursuzluk yaratacak kadar normları sorguluyor": "Zlatan Ibrahimovic gibi" oynamak isteyen oyuncu Raphaël Quenard

Portre Beş yılda otuzdan fazla rolde rol alan, 2024'te César Ödülü kazanan, "Peru'yu Seviyorum" filminin ortak yönetmenliğini ve yapımcılığını üstlenen oyuncu, yakın zamanda ilk romanını yayınladı. Bir ip cambazının portresi.

Daha ileri gitmek için

Belleville, saat 20.00, ona uygun, burası onun mahallesi. Teraslarda, kaldırımlarda, bisikletlerde, arabalarda kalabalıklar. Koşuyor, bağırıyor, koşuyor. Peki ya o? Peki o nerede? Başların üstünde bir el sallanıyor. Kot pantolon ve spor ayakkabı giymiş uzun boylu adam, başında şapka, Dior ceketinin üzerine asılı küçük çantayla bir binanın dibinde duruyor. İşaret parmağıyla işaret ediyor, telefonda olduğunu, kendisini takip etmemiz gerektiğini söylüyor ve gülümseyerek özür diliyor.

" Tavuk Kapanı" filmindeki Miralès karakteri gibi uzun, enerjik adımlarla yürüyor. Telefonu kapatır: "Özür dilerim, gerçekten." Elini uzatır: "Telefon görüşmesi için özür dilerim, gerçekten." » Tekrarla: "Ben el sıkışmayı severim, ben." İnsanları en başından itibaren güldür. Sıradan bir jeste biraz gösteriş kat. Hayat doğaçlamadır, acı çekmeyiz, kontrolü ele alırız. İyi akşamlar, Raphaël Quenard.

Nasıl olur…

Makale abonelere özeldir.

Giriş yapmak

Daha fazlasını okumak ister misiniz?

Tüm makalelerimiz €1'dan başlayan fiyatlarla

Abone

Veya

Tüm tekliflerimizi keşfedin